LTC Nieuws
ingevoerd op 16-5-2012
Terugblik
Het is weer zondag, alweer een week voorbij en weer een heerlijke competitiezondag bij LTC Goirle. Eindelijk zon op het terras, dus de biertjes, en de Jillz, smaken nu nog beter! Zodra ik baan 5 bereik waar Peter van den Hout (heren 2 op zondag) zijn single staat te spelen, spot ik in het publiek zijn vader, Harry van den Hout. Tien jaar geleden heeft Harry de interviews gehouden voor het jubileumboek LTC Goirle 1963-2003. Een uitgelezen kans om de interviewer van destijds zelf eens met een interview aan de tand te voelen over het “LTC VIRUS”. Want zo werden de interviews tien jaar geleden omschreven: “Harry van den Hout heeft een aantal interviews gehouden met LTC-leden uit verschillende leeftijdscategorieën. Elk met hun eigen specifieke kenmerken maar allen besmet met het “LTC VIRUS”.
Tien jaar geleden was Harry zelf nog erg actief op de tennisbanen van LTC. Helaas, door gezondheidsredenen heeft hij zijn geliefde sport tennis in moeten ruilen voor het golfen, een sport die Harry nu met veel plezier samen met zijn vrouw Corry beoefent. Harry merkt hierbij op dat Corry nog wel elke maandagmiddag actief een balletje slaat bij LTC. Mijn domme opmerking: “Oh, Corry is dus nog wel steeds lid” wordt meteen afgestraft met een trotse Harry die mij erop wijst dat zijn vrouw erelid is van de vereniging, één van de vijf ereleden die LTC rijk is. Deze titel heeft Corry meer dan verdiend! Jarenlang heeft zij zich op allerlei fronten actief voor de vereniging ingezet. Hoewel Harry zelf dus niet meer actief kan spelen, is hij zeker nog steeds besmet met het LTC VIRUS. Hij komt nog graag op de vereniging om zijn dochter Maddy, zijn zoon Peter (beter bekend als “Woody”) of zijn schoonzoon Remco aan te moedigen. Hij verklapt dat het wel en wee van LTC Goirle nog steeds met veel plezier en passie besproken wordt in huize Van den Hout. Terugkijkend op het jubileumboek is Harry verbaasd over het grote aantal interviews dat hij destijds heeft afgenomen. Hij herinnert zich met name de gesprekken met de jeugd van toen. Mannen van een jaar of 15 die hem trouw beloofden zich op latere leeftijd actief in te gaan zetten in één van de commissies van de vereniging. Harry zegt benieuwd te zijn wat er van deze belofte terecht is gekomen, en zegt stellig: “Spreek ze er maar op aan als ze zich niet aan de belofte gehouden hebben!”. Wat Harry opvalt in de afgelopen tien jaar is dat de vereniging weer gegroeid is naar bijna 1000 leden. Harry wijst erop dat een belangrijk deel van de leden jeugdlid is, hetgeen de basis is voor verdere groei van deze mooie vereniging.
Op de foto zie je Harry samen met zijn zoon, die hij net even geholpen heeft door zijn arm te masseren. Harry vertelt dat hij 20 jaar actief is geweest als amateur voetbaltrainer. De kunst van het masseren heeft hij veel moeten toepassen op de blessures van zijn voetbaljongens, een talent waar zijn zoon vandaag de dag nog profijt van heeft; want Woody wint zin wedstrijd! Het is duidelijk Harry van den Hout draagt LTC nog altijd een zeer warm hart toe! Toch wil hij als “uitsmijter” ook een kritische noot kwijt. Hij snapt niet hoe in deze zware economische tijden de vereniging heeft kunnen kiezen voor het investeren in twee verwarmde gravelbanen. Als je het hem vraagt had de vereniging er verstandiger aan gedaan om de blaashal te kopen.
Het is weer zondag, alweer een week voorbij en weer een heerlijke competitiezondag bij LTC Goirle. Eindelijk zon op het terras, dus de biertjes, en de Jillz, smaken nu nog beter! Zodra ik baan 5 bereik waar Peter van den Hout (heren 2 op zondag) zijn single staat te spelen, spot ik in het publiek zijn vader, Harry van den Hout. Tien jaar geleden heeft Harry de interviews gehouden voor het jubileumboek LTC Goirle 1963-2003. Een uitgelezen kans om de interviewer van destijds zelf eens met een interview aan de tand te voelen over het “LTC VIRUS”. Want zo werden de interviews tien jaar geleden omschreven: “Harry van den Hout heeft een aantal interviews gehouden met LTC-leden uit verschillende leeftijdscategorieën. Elk met hun eigen specifieke kenmerken maar allen besmet met het “LTC VIRUS”.
Tien jaar geleden was Harry zelf nog erg actief op de tennisbanen van LTC. Helaas, door gezondheidsredenen heeft hij zijn geliefde sport tennis in moeten ruilen voor het golfen, een sport die Harry nu met veel plezier samen met zijn vrouw Corry beoefent. Harry merkt hierbij op dat Corry nog wel elke maandagmiddag actief een balletje slaat bij LTC. Mijn domme opmerking: “Oh, Corry is dus nog wel steeds lid” wordt meteen afgestraft met een trotse Harry die mij erop wijst dat zijn vrouw erelid is van de vereniging, één van de vijf ereleden die LTC rijk is. Deze titel heeft Corry meer dan verdiend! Jarenlang heeft zij zich op allerlei fronten actief voor de vereniging ingezet. Hoewel Harry zelf dus niet meer actief kan spelen, is hij zeker nog steeds besmet met het LTC VIRUS. Hij komt nog graag op de vereniging om zijn dochter Maddy, zijn zoon Peter (beter bekend als “Woody”) of zijn schoonzoon Remco aan te moedigen. Hij verklapt dat het wel en wee van LTC Goirle nog steeds met veel plezier en passie besproken wordt in huize Van den Hout. Terugkijkend op het jubileumboek is Harry verbaasd over het grote aantal interviews dat hij destijds heeft afgenomen. Hij herinnert zich met name de gesprekken met de jeugd van toen. Mannen van een jaar of 15 die hem trouw beloofden zich op latere leeftijd actief in te gaan zetten in één van de commissies van de vereniging. Harry zegt benieuwd te zijn wat er van deze belofte terecht is gekomen, en zegt stellig: “Spreek ze er maar op aan als ze zich niet aan de belofte gehouden hebben!”. Wat Harry opvalt in de afgelopen tien jaar is dat de vereniging weer gegroeid is naar bijna 1000 leden. Harry wijst erop dat een belangrijk deel van de leden jeugdlid is, hetgeen de basis is voor verdere groei van deze mooie vereniging.
Op de foto zie je Harry samen met zijn zoon, die hij net even geholpen heeft door zijn arm te masseren. Harry vertelt dat hij 20 jaar actief is geweest als amateur voetbaltrainer. De kunst van het masseren heeft hij veel moeten toepassen op de blessures van zijn voetbaljongens, een talent waar zijn zoon vandaag de dag nog profijt van heeft; want Woody wint zin wedstrijd! Het is duidelijk Harry van den Hout draagt LTC nog altijd een zeer warm hart toe! Toch wil hij als “uitsmijter” ook een kritische noot kwijt. Hij snapt niet hoe in deze zware economische tijden de vereniging heeft kunnen kiezen voor het investeren in twee verwarmde gravelbanen. Als je het hem vraagt had de vereniging er verstandiger aan gedaan om de blaashal te kopen.
