Oogstrelende en meeslepende Tilburgse Revue
Duizend Dromen is tevens 25-jarig jubileum
Veel nostalgie in ‘Duizend Dromen, de elfde Tilburgse revue, die donderdag in première ging. De uitvoering markeerde ook het 25-jarig bestaan van de revue.
Het was een avondvullende rondleiding door oud en nieuw Tilburg. Dagjesmensen bezochten de stad onder aanvoering van een stadsgids.
Het toenmalig café Duizend Likeuren aan de Piushaven was de ontmoetingsplaats van kunstenaars, studenten, arbeiders en architecten, een mengelmoes van volk derhalve. Conny Froboess was even terug in Tilburg. Het was allemaal oogstrelend en meeslepend. Het publiek herkende zich in veel scenes, die allemaal hun eigen afronding hadden. De lange maar mooie monoloog van de leste brugwachter Lange Piet vormde aanleiding tot veel herkenbaarheid in de zaal.
Hilarisch is de scene waarin twee Sinterklazen elkaar tegenkomen. De een is van boven het spoor, de ander van onder; ‘van deze en gene kant’, werd er vroeger gezegd. De Sinterklazen gaan elkaar te lijf, hetgeen leidt tot vrolijke scenes.
In het begin van de voorstelling zien we, dat ene Peter naar New York vertrekt. Hij ruilt Broekhoven in voor Brooklyn. Aan het einde van de revue keert hij, 50 jaar later, terug. Achter zijn rollator verhaalt hij zijn heimwee naar Tilburg.
Prestatie van formaat
De elfde Tilburgse Revue is een prestatie van formaat. Er zat veel vaart in de voorstelling met prima muziek, zang en dans. De regie en de vormgever zorgden voor verrassende beelden en effecten. De uitvoering, de decors en belichting waren zeer professioneel. De overwegend jonge cast zorgde voor een heerlijk ontspannende avond.
Het was een avondvullende rondleiding door oud en nieuw Tilburg. Dagjesmensen bezochten de stad onder aanvoering van een stadsgids.
Het toenmalig café Duizend Likeuren aan de Piushaven was de ontmoetingsplaats van kunstenaars, studenten, arbeiders en architecten, een mengelmoes van volk derhalve. Conny Froboess was even terug in Tilburg. Het was allemaal oogstrelend en meeslepend. Het publiek herkende zich in veel scenes, die allemaal hun eigen afronding hadden. De lange maar mooie monoloog van de leste brugwachter Lange Piet vormde aanleiding tot veel herkenbaarheid in de zaal.
Hilarisch is de scene waarin twee Sinterklazen elkaar tegenkomen. De een is van boven het spoor, de ander van onder; ‘van deze en gene kant’, werd er vroeger gezegd. De Sinterklazen gaan elkaar te lijf, hetgeen leidt tot vrolijke scenes.
In het begin van de voorstelling zien we, dat ene Peter naar New York vertrekt. Hij ruilt Broekhoven in voor Brooklyn. Aan het einde van de revue keert hij, 50 jaar later, terug. Achter zijn rollator verhaalt hij zijn heimwee naar Tilburg.
Prestatie van formaat
De elfde Tilburgse Revue is een prestatie van formaat. Er zat veel vaart in de voorstelling met prima muziek, zang en dans. De regie en de vormgever zorgden voor verrassende beelden en effecten. De uitvoering, de decors en belichting waren zeer professioneel. De overwegend jonge cast zorgde voor een heerlijk ontspannende avond.
