3 mei 2009: Dauwtrappen!
Koninklijke Harmonie ”Oefening en Uitspanning”
Sinds jaar en dag gaat de Goirlese harmonie dauwtrappen op de eerste zondag in mei. Dat betekent dat de muzikanten rond half zeven in de ochtend aan een muzikale wandeling door het dorp beginnen. Al veel eerder in de ochtend worden de bestuursleden van de harmonie ‘gewekt’ door een groepje enthousiaste jeugdleden van de vereniging.
Dauwtrappen is een traditioneel gebruik dat op verschillende plaatsen in Nederland in stand wordt gehouden. Vroeger stonden mensen om drie uur ’s nachts op om op het natte gras te dansen en te zingen. Het vocht op het gras, dauw, zou een zuiverende of helende kracht hebben. Hier komt de term dauwtrappen vandaan. Later is een kerkelijke element toevoegd. Na het dauwtrappen ging men naar de mis. In Brabant was het gebruikelijk naar de kerk van een ander dorp te wandelen. Het plaatselijke fanfarekorps begeleidde de kerkgangers. Na de kerkviering was het een groot volksfeest.
Tegenwoordig wandelt de Goirlese harmonie op de eerste zondag van mei naar een naburig dorp. Genietend van het gezang van vogels en van de ochtendrust, wandelt de Goirlese harmonie dus op zondagochtend 3 mei rond zeven uur het dorp uit. De bestemming wordt tot op het laatste moment door het organiserend comité geheim gehouden. Bij aankomst wordt er in een plaatselijk café een koffietafel genuttigd. Vaak ontmoet men op deze ochtend ook andere (muziek) verenigingen die aan het dauwtrappen zijn, wat de gezelligheid alleen maar doet toenemen. Onder het genot van een drankje wordt er gebuurt, gekaart en worden er andere spelletjes gedaan. Rond het middaguur wordt de terugtocht ingezet.
De vereniging hoopt dat de Goirlese bevolking deze muzikale ochtendgroet kan waarderen en na een korte onderbreking van de nachtrust, met een glimlach op het gezicht, weer zal inslapen.
Dauwtrappen is een traditioneel gebruik dat op verschillende plaatsen in Nederland in stand wordt gehouden. Vroeger stonden mensen om drie uur ’s nachts op om op het natte gras te dansen en te zingen. Het vocht op het gras, dauw, zou een zuiverende of helende kracht hebben. Hier komt de term dauwtrappen vandaan. Later is een kerkelijke element toevoegd. Na het dauwtrappen ging men naar de mis. In Brabant was het gebruikelijk naar de kerk van een ander dorp te wandelen. Het plaatselijke fanfarekorps begeleidde de kerkgangers. Na de kerkviering was het een groot volksfeest.
Tegenwoordig wandelt de Goirlese harmonie op de eerste zondag van mei naar een naburig dorp. Genietend van het gezang van vogels en van de ochtendrust, wandelt de Goirlese harmonie dus op zondagochtend 3 mei rond zeven uur het dorp uit. De bestemming wordt tot op het laatste moment door het organiserend comité geheim gehouden. Bij aankomst wordt er in een plaatselijk café een koffietafel genuttigd. Vaak ontmoet men op deze ochtend ook andere (muziek) verenigingen die aan het dauwtrappen zijn, wat de gezelligheid alleen maar doet toenemen. Onder het genot van een drankje wordt er gebuurt, gekaart en worden er andere spelletjes gedaan. Rond het middaguur wordt de terugtocht ingezet.
De vereniging hoopt dat de Goirlese bevolking deze muzikale ochtendgroet kan waarderen en na een korte onderbreking van de nachtrust, met een glimlach op het gezicht, weer zal inslapen.
